بوسه ام داغ است و بی پروا کجا بگذارمش

بوسه ام داغ است و بی پروا ، کجا بگذارمش؟؟

روی لبها یا که بازو ها ، کجا بگذارمش؟؟

قطره های اشک من ، شاعرترینت گشته اند

می کند شعرم مرا رسوا ، کجا بگذارمش؟؟

شب به جای تو ، تن پیراهنت آغوش من
می شود غرق دو صد رویا کجا بگذارمش؟؟

این دل دیوانه عاقل بوده دور از چشم تو

با نگاه تو شده شیدا ، کجا بگذارمش؟؟

می تپد قلبم درون سینه آخر تند تند
مثل قلب بچه آهو ها ، کجا بگذارمش؟؟

جای بوسه کنج لب ، یک نخ وینیستون لایت و بس

فندکت اینجا ، ببین لب را ، کجا بگذارمش؟؟

باز چشمک می زنی لب را نشانم می دهی

می کنی طوفان به پا ، اما کجا بگذارمش ؟؟

وعده جام عسل از چشم مستت می دهی

می کنی با خنده ات حاشا ، کجا بگذارمش ؟؟

دوستت دارم ، چه تکراری شده این جمله ام

حل کن آخر این معما را ، کجا بگدارمش ؟؟

لب نهادی بر لبم ، اینک تو می پرسی ز من

بوسه ام داغ است و بی پروا ، کجا بگذارمش ؟؟