یا رسولالله ما اما شرمندهایم که چندان که آنها پای هو

یا رسول‎الله، ما اما شرمنده‎ایم که چندان که آن‎ها پای «هولوکاست» هوس‎آلودشان ایستاده‎اند و سفت و سخت از آن صیانت می‎کنند، از اهانت به ساحت قدسی شما برنیاشفیم و هم‎‎وزن تدارکات همه‎جانبه آن‎ها تمهیدی نیندیشیدیم! حتی «سؤال» از افسانه «هولوکاست» را هم پس گرفتیم، مباد خدای‎ناکرده به تریج قبای حضرت کدخدا بربخورد و بخواهد در مذاکرات سوسه بیاید و «نان»مان را بیش از این آجر کند! 

کجایی مرد نخلستان‎های خاموش کوفه، تا سر در چاه فریاد برآوری «شگفتا که پیوستگی آنان در «باطل» خویش، و گسستگی شما در «حق» خویش دل را می‎میراند و اندوه را زنده می‎گرداند»! 

شرمنده‎ایم یا رسول‎الله، که «کمر»مان «درد» نمی‎گیرد از «عکس» فلان روزنامه خارجی و «تیتر» بهمان روزنامه داخلی و می‎توانیم بی آن‎که نیاز به «ویلچر» باشد شانه به شانه شیطان در خیابان «پیاده» برویم و در «الیزه» با فابیوس قهوه فرانسوی بنوشیم! 

شرمنده‎ایم یا رسول‎الله! لابد «کمر» «غیرت»مان شکسته است که نتوانستیم آن‎گونه که باید مقابل این جسارت «بایستیم»! آخر آن‎قدر زلف «دولت»مان به این مذاکرات عبث گره خورده که در بحبوحه این هیاهوی بی‎آبرو تا «فرانسه» می‎رویم، اما مقابل «سفارت فرانسه» نمی‎رویم تا برای «شارلی» و «شارلی‎صفتان» آرزوی مرگ کنیم! 

شرمنده‎ایم یا رسول‎الله، که نمی‎توانیم به سفیر سفارت جسارت بگوئیم «به‎جهنم»! 

شرمنده‎ایم یا رسول‎الله! نقداً «امید»مان هم به «کدخدا»ست و «تدبیر»مان «راه آمدن» با شیطان... . 

مطلب به همین منوال پیش رود بعید نیست در این زمانه «اعتدال» حکم ارتداد «سلمان رشدی» را هم «تعدیل» کنیم، باشد که سطح مذاکرات از این هم بیشتر «رشد» یابد! 

برای «اسم»تان هر چه بخواهید «صلوات» می‎فرستیم، اما «رسم»تان...! 

شرمنده‎ایم به خدا... 

شرمنده... 

به بزرگواری خودتان ببخشید ما را...