آدم زمانی آرامش دارد که رها کرده باشد زمانی که رها شده

‌آدم زمانی آرامش دارد که رها کرده باشد، زمانی که رها شده باشد.🍃
باید رها کرد غصه را، اندوه را، افسوس را
باید رها کرد که دیگران چه گفتند و چه فکر کردند و چه منظوری داشتند🌵
باید رها کرد که گذشته‌ها چرا بد گذشت و اتفاقاتی که نباید، چرا افتاد🌱
باید رها کرد افکار اگر و امّا را... که اگر اینگونه رفتار می‌کردم اوضاع بهتر می‌شد، اما نکردم. که اگر فلان کار را می‌کردم، جلوی فلان اتفاق را گرفته بودم.🎍
باید گذشت از چراها و امّاها و اگرها، که نه گذشته‌ها قابلیت بازگشت دارند، نه اگرها و امّاها برایت سودی... که امروز را هم اگر رها کنی، می‌شود دیروز...🤍
که عمر آدمی در گذر است.
دلخوش باش به یک شاخه گل، به یک صفحه کتاب، به چند دقیقه موسیقی، به نور...🌷
دلخوش باش به اینکه هستی و فرصت نفس کشیدن و تغییر داری🌿
کنج دنجی پیدا کن، خودت را با دلخوشی‌ها محاصره کن و به روی خودت هم نیاور که ابر اندوهی در دیروز جا مانده در انتظار تلنگر و باریدن.🌼
دلخوش باش به این‌که اگر زود بجنبی، امروزت را همانگونه خواهی‌ساخت، که دوست داری.
دلخوش باش، که همین دلخوشی‌ست، معنای حقیقی خوشبختی ...🌈


ممنون که با لایکـــــ♥︎ـــــــ و کامنتـــــــ های قشنگتون🦩
از پیج حمایت می کنید مهربونا 💕