ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪﻡ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺍﺯ ﻫﺮﭼﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ
ﺣﺴﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺟﺴﻢ ِ ﺑﯽ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ
ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻫﺮﻗﺪﻡ ﻋﻄﺮ ﺗﻮ ﻣﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﯼ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺍﺷﺖ !
ﺑﺎ ﺣﺎﻝ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻡ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺗﻮ ،
ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺭﯾﺪ ، ... ﺍﮔﺮ ﯾﮏ ﺫﺭﻩ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺩﺍﺷﺖ !
ﻣﯿﺸﺪ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ
ﺍﻣﺎ ﻧﺸﺪ ..
ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﻔﻬﻤﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﺎﻭﺍﻥ ﺩﺍﺷﺖ
ﻣﯿﺸﺪ ﺑﺒﻨﺪﯼ ﺯﺧﻢ ﻣﻦ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ
ﺍﻓﺴﻮﺱ ... ﻣﻦ ﺭﺍ ﮐﺸﺖ ﺁﻥ ﺩﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ !
ﻣﻦ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ! ﻣﺮﮒ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ
ﻣﻦ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ .. ﻣﺮﮒ ﺩﺭ ﺭﮒ ﻫﺎﻡ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ، ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﭘﺮﮐﺮﺩﻧﺪ :
ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﺟﺎﻥ ﭘﺲ ﺑﻪ ﺟﺴﻤﯽ ﻣﺮﺩﻩ ، ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ