ﺑِﺴْﻢ ﺍﻟﻠﻪِ ﺍﻟْﺮَّﺣْﻤﻦِ ﺍﻟْﺮَّﺣﻴﻢ
ﺭﻭﺯﻯ ﻳﻚ ﻋﺮﺏ ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻰ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺣﺎﺟﺘﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺟﻠﻮ ﺁﻣﺪ ﺭﻭﻯ ﺣﺴﺎﺏ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺑﻬﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺯﺑﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﻟﻜﻨﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩ!
ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺳﺆ ﺍﻝ ﻛﺮﺩﻧﺪ:
ﺁﻳﺎ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻥ ﻣﻦ ﺯﺑﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﻟﻜﻨﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩ؟
ﺳﭙﺶ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻐﻞ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻄﻮﺭﻯ ﻓﺸﺮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺪﻧﺶ ، ﺑﺪﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﺁﺳﺎﻥ ﺑﮕﻴﺮ ﺍﺯ ﭼﻪ ﻣﻰ ﺗﺮﺳﻰ ؟ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺟﺒﺎﺑﺮﻩ ﻧﻴﺴﺘﻢ . ﻣﻦ ﭘﺴﺮ ﺁﻥ ﺯﻧﻰ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺯ ﭘﺴﺘﺎﻥ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺷﻴﺮ ﻣﻰ ﺩﻭﺷﻴﺪ، ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ . ((ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﻝ ﺗﻨﮕﺖ ﺑﮕﻮ))
ﺍﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﺁﻥ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺍﻣﻜﺎﻧﺎﺕ ﻳﻚ ﺫﺭﻩ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺭﻭﺡ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺗﺎﺀﺛﻴﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ. ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻭ ﻋﻠﻰ ، ﻣﻘﺎﻣﺸﺎﻥ ﺧﻴﻠﻰ ﺑﺎﻻ‌ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎﺳﺖ . ﺑﺎﻳﺴﺘﻰ ﺳﺮﺍﻍ ﺳﻠﻤﺎﻧﻬﺎ، ﺍﺑﻰ ﺫﺭﻫﺎ، ﻋﻤﺎﺭﻫﺎ، ﺍﻭﻳﺲ ﻗﺮﻧﻰ ﻫﺎ ﻭ ﺻﺪﻫﺎ ﻧﻔﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺑﺮﻭﻳﻢ ﻭ ﻳﺎ ﻗﺪﺭﻯ ﺑﻪ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑﻴﺎﺋﻴﻢ ﺳﺮﺍﻍ ﺷﻴﺦ ﺍﻧﺼﺎﺭﻯ ﺑﺮﻭﻳﻢ
 ﺳﻴﺮﻩ ﻧﺒﻮﻯ ، ﺹ 29