فامیل خدا

فامیل خدا
******
شب عید بود و هوا، سرد و برفی. پسرک، در حالی‌که پاهای برهنه‌اش را روی برف جابه‌جا می‌کرد تا شاید سرمای برف‌های کف پیاده‌رو کم‌تر آزارش بدهد، صورتش را چسبانده بود به شیشه سرد فروشگاه و به داخل نگاه می‌کرد. در نگاهش چیزی موج می‌زد، انگار که با نگاهش، نداشته‌هایش را از خدا طلب می‌کرد، انگار با چشم‌هایش آرزو می‌کرد. مردی که قصد ورود به فروشگاه را داشت، کمی مکث کرد و نگاهی به پسرک که محو تماشا بود انداخت و بعد رفت داخل فروشگاه. چند دقیقه بعد، در حالی‌که یک جفت کفش در دستانش بود بیرون آمد.
مرد گفت: «آهای، آقا پسر!»
پسرک برگشت و به سمت او رفت. چشمانش برق می‌زد وقتی آن مرد، کفش‌ها را به ‌او داد.
پسرک با چشم‌های خوشحالش و با صدای لرزان پرسید: «شما خدا هستید؟»
مرد گفت: «نه پسرم، من تنها یکی از بندگان خدا هستم!»
پسر گفت: «آها، می‌دانستم که با خدا نسبتی دارید!»
حقیقتا یک از روش های دعوت دیگران به سمت آشنایی و بندگی خداوند متعال اخلاق عملی و رفتار های مثبت است . در این داستان زیبا متوجه شدید که چگونه مرد سخاوتمند با بخششی که از خود نشان داد باعث قوت گرفتن اعتقاد کودک به عنایات خداوند شد . باید همین گونه باشد رفتارهای افرادی که خواهان جذب دیگران به سمت سلوک الهی اند . مسئله عمل گرایی در روایت شریفی از امام صادق علیه السلام نیز اینگونه آمده : « کُونُوا دُعَاةً إِلی‏ أَنْفُسِکُم بغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ، وَ کُونُوا زَیْناً، وَ لَا تَکُونُوا شَیْناً »۱ یعنی با رفتار و عمل مردم را به سمت خود دعوت کنید نه با زبان و زینت اسلام باشید نه مایه زشتی
ــــــ
الکافی، ج‏3، ص: 199