دستهای مادرم شاعر بود

دستهای مادرم شاعر بود...
وقتی موهایم را می بافت
و غمهایم را لابلایشان ردیف میکرد
لبهای مادرم شاعر بود.....
وقتی دوستت دارم هایش را
قافیه می کرد کنج لبانش
دلم غنجه می رفت برای بوسیدنشان
چشمان مادرم شاعر بود ...
وقتی در شبهای تاریکم می درخشید
زمزمه های مادرم
لالایی بیخوابی هایم بود
آری ....
مادرم دست و دلبازترین شاعر بود .....

روز زن و روز مادر به تمام فرشتگان بدون بال مبارک