ببخش اگر که به ابروی خود خم آوردم

ببخش اگر که به ابروی خود خم آوردم
نخواستم تو بفهمی ؛ ولی کم آوردم

منی که اینهمه دور از تو بوده ام ، حالا
همینکه آمده ام با خودم غم آوردم

بهار بودم و پاییز خسته ام کرده ست
بهشت خواسته بودی ، جهنم آوردم

چرا همیشه خلاف دلم رقم خورده ست
هرآنچه خواسته بودی ، فراهم آوردم

هزار سال به یاد تو زندگی کردم
همینکه لحظه ی دیدار شد ، کم آوردم ...😢 😢 😢 😢 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 💔 👆 👆