ظاهرم قصر است اما از درون ویرانه ام

ظاهرم قصر است اما از درون ویرانه ام
من صدای خسته ی پروانه ای بی خانه ام

عاشق صیادم و عمدا به دام افتاده ام
آه او پنداشت من دنبال آب و دانه ام

بادمیزد شانه مویش را تلافی میکنم
گیسوان او،فقط مال من است و شانه ام

باد در مویش روان و من روانی میشوم
با همین عاشق کشیهامیکند دیوانه ام

عاشقم دیوانگیهای مرا جدی بگیر
آنقدر دیوانه حتی با خودم بیگانه ام...

‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌