نام علمدار سپه آید به گوشم

نام علمدار سپه آید به گوشم
انگار من عمری به او حلقه به گوشم
جانم بلرزد هر می گوید «ابوالفضل»
سرّی ست خود بنهاده در اعماق گوشم
_____________________________________________
نام معشوق مبر نزد من از عشق مگو
عشق دیریست که در پیچ و خم عباس است
هر چه داریم همه از کرَم عباس است
خلقت جنت حق لطف کرم عباس است
نه فقط خلق زمین عبد و غلامش باشند
بخدا خیل ملائک حَشَم عباس است
_____________________________________________
بسیار گریست تا کی بی تاب شد آب
خون ریخت ز دیدگان خوناب شد آب
از شدت تشنه کامی ات ای سقّا
آن روز ز شرم روی تو آب شد آب
_____________________________________________
راست گفته اند عالم از چهار عنصر تشکیل شده:
آب، آتش، خاک، هوا
آبی که از تو دریغ کردند
آتشی که در خیمه گاهت افتاد
خاکی که شد سجده گاه و طبیب دردها
و هوایی که عمری ست افتاده در دل ها
ترکیب این چهار عنصر می شود کـــــــــــربلا
_____________________________________________
یا ابوالفضل!
آموخته ایم از تو وفاداری را خون تو نوشت معنی یاری را
ای کاش که آب کربلا می آموخت آن روز زچشمت آبرو داری را
_____________________________________________
تاسوعا آغاز عطشناک نهضت حسینی است
و خط سرخ عاشورا با واژه های تاسوعا به حقیقت پیوست
_____________________________________________
نهمین روز محرّم الحرام، تاسوعای حسینی
روز یقین و وفاداری، بر شیعیان جهان تسلیت باد
_____________________________________________
این کیست کربلا را، چون کوه طور کرده؟
زهرا مگر از این دشت یا رب! عبور کرده؟
بر روی ماه عباس، این جلوه حسین است
آری، قمر ز خورشید، خود کسب نور کرده
_____________________________________________
عباس یعنی ذکر طوفانی مهدی عباس آوای غزل خوانی مهدی
درک محرم کرده ای دانی چه گویم عباس یعنی اوج مهمانی مهدی
_____________________________________________
از شط خبر رسیده که سقا نیامده
ماه منیر خیمه ز صحرا نیامده
هرگز کسی که تیغ کشد بر تو ای عمو
تا این زمان هنوز به دنیا نیامده
_____________________________________________
برای باغبان یاس آفریدند، علی را أشجع الناس آفریدند
وفا داری و مردی و شجاعت، یکی کردند و عباس آفریدند
_____________________________________________
چون لاله چرا به خون نشستی، عباس
کو در تن صد چاک تو دستی، عباس
ای سرو قلم قلم روی صفحه ی خاک
رفتی کمر مرا شکستی، عباس
_____________________________________________
یادم زوفای اشجع الناس اید وز چشم ترم سوده ی الماس اید
اید به جهان اگر اگر حسین دگری هیهات برادری چو عباس اید