نفس نفس ب هوا تو خو گرفت دلم

نفس نفس بہ هواے "تـو" خو گرفتہ دلم!
غزل ترانہ ے چشم "تـو" کو؟ گرفتہ دلم!

هنوز واهمہ دارم زخاطرت بروم
بگوکہ درتب و تابے، بگو... گرفتہ دلم!

قدم قدم بکشانم بہ خلوتت و ببین
کہ جز "تـو" ازهمہ ے شهر روگرفتہ دلم!

کسے کہ سهم مرا از "تـو" و زمانہ ربود
صریح و سادہ بگویم از او گرفتہ دلم!

نہ رنگ جنگل و دریا ،نہ آسمان نہ عسل
فقط بہ قهوہ ے چشم "تـو" خو گرفته دلم