با د ا دل

باﺗﻮ ﺣﻜﺎﻳﺘﻲ دﮔﺮ، اﻳﻦ دل ﻣﺎ ﺑﺴﺮ ﻛﻨﺪ

ﺷﺐ ﺳـﻴﺎه ﻗﺼﻪ را ﻫﻮای ﺗﻮ ﺳﺤﺮ ﻛﻨﺪ

ﺑﺎور ﻣـﺎ ﻧﻤﻴﺸﻮد ، در ﺳﺮِ ﻣﺎ ﻧﻤﻴﺮود

از ﮔﺬر ﺳﻴﻨﻪی ﻣﺎ ﻳﺎرِ دﮔﺮ ﮔﺬر ﻛﻨﺪ

ﺷِﻜﻮه ﺑﺴﻲ ﺷﻨﻴﺪه ام از دلِ درد ﻛﺸﻴﺪهام

ﻛﻮر ﺷﻮم ﺟﺰ ﺗﻮ اﮔﺮ زﻣـﺰﻣﻪای دﮔﺮ ﻛﻨﺪ

ﭼﺎره ی ﻛﺎر ﻣﺎ ﺗﻮﻳﻲ ، ﻳﺎور و ﻳﺎر ﻣﺎ ﺗﻮﻳﻲ

ﺗـﻮﺑﻪ ﻧـﻤﻲﻛﻨـﺪ اﺛـﺮ ، ﻣﺮگ ﻣـﮕﺮ اﺛﺮ ﻛﻨﺪ

ﻣـﺠـﺮم آزاده ﻣـﻨﻢ ، ﺗﻦ ﺑﻪ ﺟﺰا داده ﻣﻨﻢ

ﻗﺎﺿﻲ درﮔﺎه ﺗﻮﻳﻲ ، ﺣﻜﻢ ﺳﺤﺮﮔﺎه ﺗﻮﻳﻲ

ﻗﺎﺿﻲ درﮔﺎه ﺗﻮﻳﻲ ، ﺣﻜﻢ ﺳﺤﺮﮔﺎه ﺗﻮﻳﻲ

ﺑﺎ ﺗﻮ ﺣﻜﺎﻳﺘﻲ دﮔﺮ، اﻳﻦ دل ﻣﺎ ﺑﺴﺮ ﻛﻨﺪ

ﺷﺐ ﺳـﻴﺎه ﻗﺼﻪ را ﻫﻮای ﺗﻮ ﺳﺤﺮ ﻛﻨﺪ

ﺑﺎور ﻣـﺎ ﻧﻤﻴﺸﻮد ، در ﺳﺮِ ﻣﺎ ﻧﻤﻴﺮود

از ﮔﺬر ﺳﻴﻨﻪی ﻣﺎ ﻳﺎرِ دﮔﺮ ﮔﺬر ﻛﻨﺪ