گفت نمیدانم چرا اندوه رهایم نمیکند
گفت: نمیدانم چرا اندوه رهایم نمیکند؟
گفتم: اندوهت را جای سرزنش نیست من هم به جای او بودم دوست داشتم مدام همنشین تو باشم.
گفتم: اندوهت را جای سرزنش نیست من هم به جای او بودم دوست داشتم مدام همنشین تو باشم.
- ۵۳۷
- ۲۸ تیر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۵۸)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط