نوجوان که بودم غصهبد حالتی موهایمرا میخوردم

نوجوان که بودم غصه بد حالتی موهایم را میخوردم

                 جوان که شدم ناراحت سفید شدن زود هنگام موهایم بودم

                                      و چقدر ناسپاسی میکردم

                 و ندیده بودم کودک سرطانی را که همه موهایش ریخته بود

             ولی ایمانش از من بیشتر بود و میخندید و راضی به رضای خدا بود

                                     و من چقدر ناسپاس بودم۰۰۰