تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره ملک
آیه 22 و 23 و 24
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
أَ فَمَنْ يَمْشِي مُكِبًّا عَلىٰ وَجْهِهِ أَهْدىٰ أَمَّنْ يَمْشِي سَوِيًّا عَلىٰ صِرٰاطٍ مُسْتَقِيمٍ (٢٢)
آيا كسى كه نگونسار و به صورت افتاده حركت مى كند، هدايت يافته تر است يا آنكه راست قامت بر راه راست مى رود؟
قُلْ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصٰارَ وَ الْأَفْئِدَةَ قَلِيلاً مٰا تَشْكُرُونَ (٢٣)
بگو: اوست كه شما را آفريد و براى شما گوش و ديده و دل قرار داد، ولى اندكى سپاس مى گزاريد
قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (٢٤)
بگو: اوست كه شما را در زمين آفريد و به سوى او محشور مى شويد
نکته ها:
«مُكبّ» به معناى كسى است كه به رو افتاده باشد و «انشاء» به معناى ايجاد همراه با ابتكار و «ذرأ» به معناى آفريدن و تكثير نسل است.
در اين آيه كافر به كسى تشبيه شده است كه به رو بر زمين افتاده باشد و بخواهد افتان و خيزان حركت كند ولى مؤمن به كسى كه راست قامت راه مى رود، تشبيه شده است.
«سمع» مصدر است و مفرد و جمع را شامل مى شود و لذا نيازى به آوردن آن به صورت جمع نيست، بر خلاف «ابصار» و «افئده» كه به صورت جمع آمده اند.
كسى كه از رو به زمين افتاده، ديد ندارد، با زحمت و كند حركت مى كند، چون موانع راه را نمى بيند دست و صورتش آسيب مى بيند، ذليل و خوار مى شود، ديگران مى روند و او تنها مى ماند، ولى كسى كه ايستاده حركت مى كند، عزيز است، تند و سريع مى رود، موانع راه را از دور شناسايى و بررسى مى كند، لذا سالم مى ماند و ديگران نيز با او همراهند.
امام باقرعليه السلام فرمود: قلب چهار گونه است، يكى از آنها قلب وارونه است كه آن قلب مشرك است. سپس اين آيه را تلاوت فرمود: «أفمن يمشى مكبّاً على وجهه»(19)
خودشناسى راهى براى خداشناسى است. حضرت على عليه السلام مى فرمايد: گوش با استخوان مى شنود و چشم با پيه مى بيند. «جعل لكم السمع و الابصار»
با اين كه شكر ما در برابر نعمت هاى خداوند بسيار كم است، ولى خداوند نعمت هايش را از ما نمى گيرد. در دعاى ماه رجب مى خوانيم: «يا من يعطى الكثير بالقليل» اى خدائى كه در برابر عمل و شكر كم، عطاى بسيار مى كنى.
-----
19) كافى، ج 2، ص 423.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره ملک
آیه 22 و 23 و 24
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
أَ فَمَنْ يَمْشِي مُكِبًّا عَلىٰ وَجْهِهِ أَهْدىٰ أَمَّنْ يَمْشِي سَوِيًّا عَلىٰ صِرٰاطٍ مُسْتَقِيمٍ (٢٢)
آيا كسى كه نگونسار و به صورت افتاده حركت مى كند، هدايت يافته تر است يا آنكه راست قامت بر راه راست مى رود؟
قُلْ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصٰارَ وَ الْأَفْئِدَةَ قَلِيلاً مٰا تَشْكُرُونَ (٢٣)
بگو: اوست كه شما را آفريد و براى شما گوش و ديده و دل قرار داد، ولى اندكى سپاس مى گزاريد
قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (٢٤)
بگو: اوست كه شما را در زمين آفريد و به سوى او محشور مى شويد
نکته ها:
«مُكبّ» به معناى كسى است كه به رو افتاده باشد و «انشاء» به معناى ايجاد همراه با ابتكار و «ذرأ» به معناى آفريدن و تكثير نسل است.
در اين آيه كافر به كسى تشبيه شده است كه به رو بر زمين افتاده باشد و بخواهد افتان و خيزان حركت كند ولى مؤمن به كسى كه راست قامت راه مى رود، تشبيه شده است.
«سمع» مصدر است و مفرد و جمع را شامل مى شود و لذا نيازى به آوردن آن به صورت جمع نيست، بر خلاف «ابصار» و «افئده» كه به صورت جمع آمده اند.
كسى كه از رو به زمين افتاده، ديد ندارد، با زحمت و كند حركت مى كند، چون موانع راه را نمى بيند دست و صورتش آسيب مى بيند، ذليل و خوار مى شود، ديگران مى روند و او تنها مى ماند، ولى كسى كه ايستاده حركت مى كند، عزيز است، تند و سريع مى رود، موانع راه را از دور شناسايى و بررسى مى كند، لذا سالم مى ماند و ديگران نيز با او همراهند.
امام باقرعليه السلام فرمود: قلب چهار گونه است، يكى از آنها قلب وارونه است كه آن قلب مشرك است. سپس اين آيه را تلاوت فرمود: «أفمن يمشى مكبّاً على وجهه»(19)
خودشناسى راهى براى خداشناسى است. حضرت على عليه السلام مى فرمايد: گوش با استخوان مى شنود و چشم با پيه مى بيند. «جعل لكم السمع و الابصار»
با اين كه شكر ما در برابر نعمت هاى خداوند بسيار كم است، ولى خداوند نعمت هايش را از ما نمى گيرد. در دعاى ماه رجب مى خوانيم: «يا من يعطى الكثير بالقليل» اى خدائى كه در برابر عمل و شكر كم، عطاى بسيار مى كنى.
-----
19) كافى، ج 2، ص 423.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
- ۱.۱k
- ۱۲ مهر ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط