مرورگر شما از پخش ویدیو پشتیبانی نمی‌کند.

حواسمان را به آسمان پرت کردند تا جیبهایمان را جمع کنند

حواسمان را به آسمان پرت کردند تا جیب‌هایمان را جمع کنند؛ و ما، تا به خود آمدیم، مغزهایمان را با سیاه‌کننده شستند!...

- اینجا آواز لکنت‌ها زبان دارند
دیدگاه ها (۱)

چطور از من می‌خواهی که مساحت غم و اندوهم را اندازه بگیرم در ...

مدتی به باران و تاریکی گوش داد. چه لذتی دارد از فردای نیامده...

موسیقی برای من چیزی است شبیه دریا! بر من چیره می‌شود، مجذوبم...

همه‌چیز می‌تواند مرا خوشحال کند، اما هیچ‌چیز نمی‌تواند غم مر...

داستان نویسی پارت ۴---فصل هفتم: پیام مرموزپس از ناپدید شدن ا...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط