از دستم رفت به هرچه دل بستم حالا تنهایی همدم روزها و شبهایم ...

ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﻋﻮﺿﻢ ﮐﺮﺩ .....
ﺍﺯ ﻣﻦ ﺍﺩﻣﯽ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻧﺒﻮﺩﻡ ....
ﮔﺎﻩ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺑﯿﺘﻔﺎﻭﺕ ﻣﯿﺸﻮﻡ ﻣﺜﻞ ﺳﻨﮓ ...
ﮔﺎﻩ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺣﺴﺎﺱ ﻣﯿﺸﻮﻡ ﻣﺜﻞ ﺷﯿﺸﻪ ...
ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ
ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻻﻡ ﺗﺎ ﮐﺎﻡ ﺩﻫﺎﻧﻢ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ ..

ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺍﻫﻨﮓ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﮔﻮﺵ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﻭﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺍﻫﻨﮓ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻡ ....
ﺷﺒﻬﺎ ﻋﻼﻣﺖ ﺳﻮﺍﻟﻬﺎﯼ ﻓﮑﺮﻡ ﺭﺍ ﻣﯿﺸﻤﺮﻡ ﺗﺎ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺑﺒﺮﺩ ....
از دستم رفت به هرچه دل بستم... حالا تنهایی همدم روزها و شبهایم است...
دلم تنگ است ...
آنقدر فریادهایم را سکوت کرده ام که اگر به چشمانم بنگرد کر میشود…
تنهایی از من آدمی ساخت که دیگر شبیه آدم نیستم