بسم الله الرحمن الرحم

بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
اخباریون - که گروهی برخوردار از اندیشه‌های متعصبانه و جاهلانه می‌ باشند، علم، تفکر وتعقل را به طور کلی تعطیل نموده و برای هر امری، حدیث و روایت می‌خواهند! نوع نگرش و رویکرد این گروه، امروزه به صورت مستقیم و غیر مستقیم،در سطحی گسترده، به ویژه در میان طلاب ونیز فضای مجازی، القا و ترویج می‌شود!
آیا اگر روایتی مبنی بر خواندن سوره حمد و اخلاص یا سایر سوره‌های قرآن مجید و خیر ثواب آن به اموات نخوانیم، برای آن ارزشی قائل نمی‌ گردیم، در حالی که حتی خیرات یک حبّ خرما نیز به آنها می‌رسد!
حتی فقط یک بسم الله الرّحمن الرّحیم ویک صلوات نیز انوار و فیوضاتی دارد که قابل توصیف نمی‌باشند.
قرآن مجید، برای زنده‌ها و زندگی نازل شده : شاید چنین روایتی نیز باشد، اما ابتدا دقت نماییم که قرآن کریم،برای زنده‌ها نازل شده است و نه برای مُرده‌ها. قرآن مجید، کتاب الهی برای تبیین دین الهی اسلام و ابلاغ آن می‌ باشد و البته که دینداری در دنیا صورت می‌ پذیرد.
بخشی از قرآن مجید، معارفی استدلالی در خداشناسی و معاد شناسی، نبوت و ولایت شناسی، دوست و دشمن‌شناسی می‌باشد، که پس از مرگ، پرده‌ها کنار می‌روند و دیگر کسی نیاز به تذکر یاد آوری یا استدلال ندارد.
بخش دیگری به بیان فرازهایی از تاریخ انبیا یااقوام اختصاص دارد که سراسر درس، حکمت وعبرت برای اهل عقل و فهم می‌باشد تا راه رابشناسند، تجربیات گذشتگان را برای بهتر زیستن بیاموزند و ازسرنوشت‌ها عبرت بگیرند؛ این نیز به کار مردگان نمی‌آید.
بخش دیگری دروس و تذکرات اخلاقی است و بخش دیگری احکام اجرایی، که مُردگان نه کسب درآمدی دارند که نگران حلال و حرامش باشند، نه جنگ، نه صلح ونه زندگی اجتماعی که قوانین بخواهد وحتی نه اختیار برای انتخاب اهداف و راه‌های متفاوت!
بنابراین، تلاوت سوره‌ها یا آیات قرآن مجید، برای زنده‌هاست و از ثواب این کار خیر که چگونگی‌اش قابل تصور هم نیست، به رفتگان نیز می‌رسد.
در گذشته، به مجلس ختم یا ترحیم، مجلس ذکر می‌گفتند؛ یعنی مجلسی که به نام متوفی برگزار شده، اما برای تذکر یادآوری زنده‌ها می‌باشد، و البته ذکر و یادی هم از متوفی می‌ شود و از خداوند متعال مسئلت می‌شود که متوفی را از ثواب چنین مجلسی، برخوردار گرداند.
خیرات برای اموات : تلاوت قرآن مجید برای اموات، مانند هر خیرات دیگری برای آنان می‌ باشد که بهره‌اش را زنده‌ها می‌برند و ثواب این کار به آنها می‌ رسد.وقتی جهت خیرات اموات، مجلسی بر پا می‌شود، این زنده‌ها هستند که دور هم جمع می‌شوند؛ صاحب عزا را تسلّی می‌دهند؛ (ادامه دارد...)