من همانمکه هستمتو برایمهستیگل با گل خوش

من همانم...که هستم....تو برایم....هستی.....گُل با گُل خوش است....تو از گُل هم....زیباتری......من نشستم سر راهت.....جوانی هم گذشت.....گر که پیری رسد......معنای بسیار دارد......توبیایی همانم...که جوانی بودم....شوق دیدار تو.....ببین...چه بر سرم آورد....توبیایی همانم که باید باشم.....قالی سلیمان هم برایت فرش کنم...زیر پایت ...چون پرنده درکنارت...باید من باشم....