بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت چهارم :
تأمل در این نکته لازم است كه اجبار در مقابل اختيار است. پس تا وقتی انسان اختيار دارد كه گناه نكند يا بكند، جبری بر او تحميل نگرديده است و انسان عاقل و سالم تا وقتی زنده است دارای اختيار است و می‌ تواند گناه بکند و یا نکند - نه این که مجاز است.
البته ممكن است كه رعايت برخی از قوانين فردی یا اجتماعی مانند همه قوانین فردی و اجتماعی موجود در جهان تا حدّی محدود بر او اصطلاحاً اجبار گردد تا موظف و مجبور شود حقوق دیگران را ضایع ننماید، ولی اين اجبار دليل بر سلب اختيار ذاتی او نيست و می‌تواند مرتکب جرم شود. چنان چه بر اساس قانون هیچ کس حق قاچاق مواد مخدر را ندارد و اگر كشف شود محاكمه و مجازات می شود، اما بسياری به آن مرتكب می گردند، چون اختیار دارند.
پس اگر گفته شد: در خودداری از قاچاق مواد مخدر اجباری نیست، اما اگر کسی مرتکب این جرم شد اعدام می‌شود، آیا کسی می‌گوید که ما آزاد و مجازیم تا قاچاق کنیم؟!
در نتیجه، به غير از خداوند متعال كسی نمی تواند انسان را به بندگی خدا و عبادت مجبور كند، هم چنان كه كسی نمی تواند انسان را به كفر يا شرك مجبور نمايد و خداوندی که به این امر قادر است نيز انسان را تا وقتی زنده است مجبور ننموده است، ولی انسان باید عاقلانه عمل کند و اگر مرتکب خطا شد، حتماً مجازات می‌ شود و برای این که نه تنها به مجازات محکوم نگردد، بلکه در نعمت دائمی زندگی کند، باید اوامر الهی را اطاعت نماید. و هم چنین اگر حقوق و امنیت دیگران را به مخاطره اندازد، او را با ارشاد و سپس مجازات مجبور می‌کنند تا رعایت کند.(پایان)