بابک

سوگند به خدایی که
بذر عشق تو را
در دلم کاشت ..

چُنان
لبریزم از خواستنت
که دیگر کسی
آرامِ جانم نیست ..

فاتحه ی تمام دلدادگی ها
را خوانده ام ..

با هر نفس زمزمه می کنم
دوستت دارم ...