پارت دوازدهم

پارت دوازدهم🍷🖤✨️✨️

مرد از پله های صندلی معلقش پایین میاد °
مرد : اره‌ دازای اوسامو
منم یوسامورو کایجی
خیلی خوشحالم که میتونم الان و تو این موقعیت بزنم لهتون کنم بچه ها
چویا : خفشو مرتیکه اونی که لهو لورده میشه تویی احمق
یوسامورو خنده هاش بلند تر میشه °
عصاشو تو دستش بازی میده و میچرخونه و نوکشو به نشانه اشاره به سمت چویا نگه میداره °
یوسامورو : اراهاباکی
فک نمیکردم یروز انقدر حقیر بشی که توی کالبد یه پسر بچه رجز بخونی
ولی عیب نداره من نجاتت میدم و یه کالبدی شایسته تر مثل خودمو بهت هدیه میکنم
چویا رنگ و روش میپره و با چشمای گشاد شده از تعجب به یوسامورو نگاه میکنه°
چویا : آ.....آرا...هاباکی.....
تو .....تو اونو
از کجا......
تو ...تو منو میشناسی؟
دازای جدی تر میشه و با حالتی مصمم به چویا میگه°
دازای : هعی چویا آروم باش باید جلوی خودتو بگیری اون فقط داره باهات بازی میکنه.
به مت اعتماد کن فقط هیچی نگو و هیچ کاری نکن
چویا سعی میکنه خودشو جمو جور کنه ولی هنوز نگرانی تو چهرش معلومه°
یوسامورو قهقه بلندی میزنه و به هر دوشون خیره میشه و نگاهه تیزی به خودش میگیره°
یوسامورو : شما دوتا بچه واقعا خیلی احمقین که تا اینجا اومدین
البته من اول و آخر گیرتون می‌آوردم ولی شما ها کاره منو آسون کردید
اما اگه بخوام حالا کارتونو بسازم خیلی حوصله سر بر میشه
پس بیاید با هم یه بازی کنیم
من بازی های خوبی بلندم
دازای چشماش گشاد میشه °
ناگهان زمین شروع به لرزیدن میکنه°
یوسامورو دستاشو مشت میکنه و فریاد میزنه°
یوسامورو : ببینم چقدر طاقت میارینننن
ناگهان پشت سرش کلی از نیروهای مخصوصش ظاهر میشن و به سمت دازای و چویا حمله ور میشنو گارد میگیرن °
دور تا دورشونو پر میکنن و راهی برای فرار نمیزارن°
دازای لبخند میزنه °
چویا : هه این احمقارو
میخوای با اینا جلومونو بگیری
دازای : فک کردم بالاخره بعد از یه مدت یه دشمنه دریا درمون گیرمون اومده
آههه نگو این یکیم یه تختش کمه
یوسامورو لبخندش محو میشه و با قیافه ای عصبانی و در هم داد میزنه°
یوسامورو : حمله کنید
بهشون امون ندیدددد