پیچک ترد گر خورد به دنیای منی

پیچک ترد گرہ خوردہ به دنیای منی
رودم و دلخوشم از اینکه تو دریای
منی

مست آغوشم از آنگونه که جان میخواهد
مست آغوشم و عمریست مهیای منی

در حضورت همه ذرات وجودم شدہ چشم
شک نکن نابترین فصل تماشای منی

میخرم با همه ی جان غم زندان ها را
تا جهان هست و در این عشق زلیخای منی

هم ، همه تاب و توان دل بی تاب منی
هم ، همہ روح و روان دل شیدای منی

نیست جز شوق رهایی  و دل پر زدنم
تا که جولانگه بال من و مینای منی

کفر این نیست مرا بندہ تو پندارند
شوق دارم که بگویند اهورایی منی