بخون

#بخون 😌
قصیده چیست
قصیده شعری است بر یک وزن و قافیه با مطلع مصّرع درباره ی موضوع و مقصودی خاص همچون ستایش یا نکوهش ، تهنیت یا تعزیت ، شکر یا شکایت ، فخر یا حماسه ، پند و حکمت یا مسائل اجتماعی و اخلاقی و عرفانی ، در حداقل پانزده ، شانزده بیت . به عبارتی دیگر شعری که بیت اول آن مصرع و دیگر ابیات آن مقفا است . 

تقسیم بندی قصیده های مدحی : 

تغزل یا تشبیب : مقدمه ی قصیده با مضامینی چون : عشق - یاد جوانی و وصف طبیعت .

تخلص : رابطه میان تغزل و تنه ی اصلی ( زیباترین تخلص تخلص یک بیتی است زیرا از ایجاز بیشتری برخوردار است )

تنه ی اصلی : مقصود اصلی شاعر همچون : مدح - رثا و سوگواری - پند و اندرز - عرفان - حکمت - وصف .

شریطه و دعا : دعا برای جاودانه بودن ممدوح در پایان قصیده که در جواب جملات شرطی می آید بیت اول قصیده : مطلع           بیت آخر قصیده : مقطع

تجدید مطلع : آوردن بیتی مصرع در اثنای قصیده برای انتقال از موضوعی به موضوع دیگر - استفاده از قافیه های قبلی و طولانی ساختن قصیده .

نکته ۱ ) تغزل - تخلص - تجدید مطلع و شریطه تنها در برخی از قصاید دیده می شود

نکته ۲ ) برخی از قصیده سرایان نامی : رودکی - فرخی - منوچهری - ناصرخسرو - مسعود سعد - انوری - خاقانی - سعدی - قاآنی - ملک الشعرای بهار - مهدی حمیدی - امیری فیروزکوهی - مهرداد اوستا .