عاقلان نار گذاشتمت

.
عاقلانہ ڪنار گذاشتمت
اما هربار ڪہ مژه‌اے مےافتد روے گونہ‌ام
بی‌اختیار، تو را آرزو مےڪنم!
مثل بعضی صبح ‌ها
ڪہ یادم مےرود نیستی
و بلند مےگویم:
عصر بہ خیر...