بهخودمان نگاه کنیم

به‌خودمان نگاه کنیم
هنگامی‌که در رستوران یا هتل هستیم و شکر یا شیر چای خود را بیشتر از مقداری که در خانه مصرف می‌کنیم، مصرف می‌کنیم بیان‌گر این است که ما زمینه فساد را داریم.

وقتی‌که در رستوران یا اماکن عمومی هستیم و مقدار زیادی دستمال کاغذی، صابون یا عطر استفاده می‌کنیم، در حالی‌که در منزل خودمان این گونه نیستیم، بدین معنا است که اگر شرایط اختلاس برای ما فراهم شود اختلاس می‌کنیم.

اگر در جشن‌ها و بوفه‌های مفتوح زیاد می‌خوریم در حالی‌که می‌دانیم شخص دیگری آن‌را حساب می‌کند، بدین معناست که اگر فرصت خوردن مال دیگران را پیدا کنیم این کار را انجام خواهیم داد.

اگر هنگامی‌که در صف ‌هستیم، حقوق در صف‌بودن را راعایت نمی‌کنیم، پس زمینه این را داریم که برای رسیدن به هدف خود از کتف دیگران هم بالا برویم.

اگر بر این باور هستیم که هرچه را در خیابان پیدا کردیم حق ما است در حالی‌که مال دیگران بوده است، پس قابلیت دزدی در ما وجود دارد.

اگر جزو کسانی هستیم که فامیلی دیگران بیشتر از اسم آن‌ها برای‌مان اهمیت دارد، یعنی این که در ما زمینه نژادپرستی وجود دارد و احتمال دارد که تنها با توجه به اصل و نسب دیگران به آن‌ها کمک کنیم، هم‌چنین ایده و افکار دیگران برای ما مهم نیست بلکه تنها خود شخص برای ما اهمیت دارد.

هنگامی‌که به قوانین راهنمایی و رانندگی توجهی نداریم و به آن اعتنایی نمی‌کنیم، بیان‌گر این است که زمینه تجاوز و سرکشی را داریم حتی اگر قرار باشد اشخاص بی‌گناهی هم در این بین صدمه ببینند.

مبارزه با فساد را از خود شروع کنیم.