ﺧﺪﺍﯾﺎ ﯾﺎ ﺩﺭﺩﻡ ﺭﺍ ﺗﺴﮑﯿﻦ ﺑﺪﻩ ﯾﺎ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﻋﺎﺩﺕ ﺑﺪﻩ ﺑﻪ ﻧﺒﻮﺩﻧﻢ!!
ﺁﻫﺎﺍﺍﺍﺍﺍﺍﯼ ﺩﻧﯿﺎ ! ﻣﺮﺍ ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺖ؟؟! ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻧﯽ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﭘﺮ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻟﺒﺨﻨﺪ... ﺍﺯ ﺍﻧﺮﮊﯼ... ﺣﺎﻻ‌ ﻭﻟﯽ ﻣﺪﺗﯿﺴﺖ... ﻋﺒﻮﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺍﺯ ﺧﻮﯾﺶ... " ﯾﺎﺩﻡ ﺑﺨﯿﺮ " !!!!
ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻣﯿﺨﻨﺪﻡ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺑﻪ ﺭﻭﯾﻢ ﻧﺨﻨﺪﯾﺪ... ﻓﻘﻂ ﭘﺮ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻧﻘﺎﺏ ﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓ! ﺭﻭﺣﻢ ﺭﺍ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻣﯿﺪﻫﻢ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺒﺎﺭﯼ!
ﺁﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ! ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺭﺩ ﺷﺪﯼ، ﮔﻮﺵ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮ... ﺍﯾﻨﺠﺎ... ﺳﮑﻮﺕ، ﮐﺮ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮔﻮﺷﺖ ﺭﺍ!
ﺩﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ... ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ... ﺗﺎ ﮐﺠﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ... ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ.. ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﯿﺰﺍﺭﻡ!