آی

آیﻗﺼﻪ ﻗﺼﻪ ﻗﺼﻪ
ﻧﻮن و ﭘﻨﯿﺮ و ﭘﺴ ﺘـﻪ
ﯾــــﮏ زن ﻗﺪ خمیده
روی زﻣﯿﻦ نشسته

ﯾـــ ﮏ زن ﻗﺪ ﺧﻤﯿﺪه
ﯾﮏ زن دﻟﺸﮑﺴﺘـﻪ
ﮐـﻪ ﭼﺎدرش ﺧﺎﮐﯿﻪ
روی زﻣﯿﻦ ﻧﺸﺴ ﺘـﻪ

دﺳﺖ ﻣﯿﺬاره رو زاﻧﻮش
زاﻧﻮﺷﻮ ﻫﯽ ﻣﯿﻤﺎله
ﺗﻨﺪﺗﻨﺪ ﻣﯿﮕﻪ ﯾﺎ ﻋﻠﯽ
درد ﻣﯿﮑﺸﻪ میناله

ﺷﮑﺴ ﺘـﻪ و تکیده
ﺻﻮرت ﺧﯿﺲ و ﮔﻠﻔﺎم
دﺳﺖﻣﯿﮑﺸﻪ روی ﻗﺒﺮ
ﻗﺒﺮ ﺷﻬﯿﺪ ﮔﻤﻨﺎم

آبﻣﯿﺮﯾﺰه روی ﻗﺒﺮ
ﺑﺎ دﺳﺘﺎی ﺿﻌﯿ ﻔﺶ
ﻗﺒﺮو میشوره و بعد
دﺳﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺗﻮ ﮐﯿﻔﺶ

ازﺗﻮ ﮐﯿﻔﺶ یهﺟﻌﺒﻪ
ﺧﺮﻣﺎ ﻣﯿﺎره ﺑﯿﺮون
ﻣﯿـــﺬاره روی اون ﻗﺒﺮ
ﺑﻬﺶ ﻣﯿﮕﻪ ﻣﺎدرﺟ ـﻮن

ﺑﻪﻗﺮﺑﻮن بیﮐﺴﯿ ـــﺖ
ﭼﺮا ﻣﺎدر ﻧﺪاری ؟
ﭘﻨﺞ ﺷﻨﺒﻪ ها ﺑﻪ روی
ﭘﺎی ﮐﯽ ﺳﺮ ﻣﯿﺬاری ؟

ﺑﺎﺑﺎت ﮐﺠﺎﺳﺖ ﻋﺰﯾﺰم ؟
برادرت ﺧﻮاﻫﺮت ؟
ﺣـﺮﻓﯽ ﺑﺰن ﻋﺰﯾ ﺰم
ﻣﻨﻢ ﺟﺎی ﻣﺎدرت

ﻧﯿــﮕﺎ ﻧﮑﻦ ﮐﻪ ﭘﯿﺮم
ﻧﯿﮕﺎ نکن ﻣﺮﯾﻀﻢ
ﺗﻮﻫﻢ ﻋﯿﻦ بچه ﻣﯽ
راﺳﺖ ﻣﯿﮕﻢ ﻋﺰﯾﺰم !

ﺗﻮﻫﻢ ﻋﯿﻦ ﺑچه ﻣﯽ
ﺑﭽﻪ ﺑﯽ ﻧﺸﻮﻧﻢ
ﻫﻤﻮنﮐﻪ رﻓﺖ و ﺑﺎ ﺧﻮد
ﺑﺮده ﮔﺮﻣﯽ ﺧﻮﻧﻢ

ﻣﯿــﺰﻧﻪ زﯾ ﺮ ﮔﺮﯾ ــﻪ
ﺳﺮش رو ﺗﮑﻮن ﻣﯿﺪه
درﻣﯿــﺎره یه ﻋﮑﺴﯽ
از ﮐﯿﻔﺶ ﻧﺸﻮن ﻣﯿﺪه

ﻋﮑﺴـﻮ ﻣﯿﺒﻮﺳ ﻪ و ﺑﻌﺪ
ﻣﯿﺬاره روی ﺳﺮش
ﻋﮑـﺲ ﺑﭽ ﻪﺧﻮﺑﺶ
ﻋﮑﺲ ﻋﻠﯽ اﮐﺒﺮش

ﺗﻮﻫﻢ ﻋﯿﻦ بچه ﻣﯽ
ﺑﭽﻪ بی ﻧﺸﻮﻧﻢ
ﻫﻤﻮنﮐﻪ رﻓﺖ و ﺑﺎ ﺧﻮد
ﺑﺮده ﮔﺮﻣﯽ ﺧﻮنم

ﻫﻤﻮنﮐﻪ آﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎر
وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﺮﮐﻢ ﻣﯽ ﮐﺮد
ﻧﺬاﺷﺖﺑﺮم دﻧﺒﺎﻟﺶ
ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﻣﺎن ﺗﻮ ﺑﺮﮔﺮد

ﺑـــﺮو ﮐﻨﺎر ﺑﺎﺑﺎ
ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻪ راه ﺑﯿﺎد
ﻣﻦﺧﻮدم دارم ﻣﯿﺮم
اوﻧﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ رو ﻣﯽ ﺧﻮاد

ﮔﺮﯾﻪش یهو ﺑﻨﺪ ﻣﯿﺎد
ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻪ و ﺑﺎ ﻣﮑﺚ
ﺑﻐﺾﻣﯿﮑﻨﻪ دوﺑﺎره
خیره ﻣﯿﺸﻪ ﺑﻪ اون ﻋﮑﺲ

دﻟـﻢ رﺿﺎ ﻧﻤﯽ داد
وﻟﯽ ﺑﻪ خاطر اون
دﯾﮕﻪﭘﯽ اش ﻧﺮﻓﺘ ﻢ
ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺮو ﻣﺎدرﺟﻮن

ﺻﻮرتﻣﻦ رو ﺑﻮسید
ﺑﺮﮔﺸﺘﺶ و دوﯾﺪش
ﻟﺒﺨﻨﺪ زدم زورﮐﯽ
ﺳﺮ ﮐﻮﭼﻪ رسیدش

ﺗﺤﻤﻠـﻢ تموم ﺷﺪ
ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ دوﯾﺪم
وﻟــﯽ دﯾﮕﻪ ﺑﭽﻪ ﻣﻮ
ﻧﺪﯾﺪم و ﻧﺪﯾﺪم

وقتی رﺳﯿﺪم ﺧﻮﻧﻪ
ﺑﺎﺑﺎی پیرﻣﺮدش
ﯾﻮاﺷـﯽ زﯾﺮ ﭘﺘﻮ
داﺷﺘﺶ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﺮدش !

ﭼﻪﺷﺒﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﺎدش
ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﺧﻮاﺑﻢ ﻣﯽ ﺑﺮد
ﺑﺎﺑﺎش ﭼﻘﺪر زورﮐﯽ
بغضشو هیﻓﺮو ﺧﻮرد

ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎی زورﮐﯽ
ﺑﻐﺾ های ﭘﯿﺮﻣﺮد
ﮐﺎرﺷــﻮ آﺧﺮش ﮐﺮد
مرد ﺧﻮﻧﻢ ﺳﮑﺘﻪ ﮐﺮد

اﻟﻬــﯽ ﮐﻪ ﺑﻤﯿﺮم
ﭼﺸﻤﺎش ﺑﻪ در ﺳﻔﯿﺪ ﺷﺪ
آﺧﺮ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪ ﻋﻠﯽ
اﺳﯿﺮه ﯾﺎ ﺷﻬﯿﺪ ﺷﺪ

سرت رو درد آوردم ؟
ﺑﮕﻢ ﺑﺎزم ﯾﺎ بسه؟
آخ اﻟﻬﯽ ﺑﻤﯿﺮم
ﺳﻨﮕﺖ ﭼﺮا شکسته؟

ﻋﯿﺐ ﻧﺪاره مــــﺎدرم
ﯾﻪ کمی ﻃﺎﻗﺖ ﺑﯿــﺎر
ﯾـﻪ ﮐﺎر ﻧــﻮ دﺳﺘﻤــﻪ
دﻧﺪون رو ﺟﯿـﮕﺮ ﺑــﺬار

سرویسه ﻧـﻮﻋﺮوسه
دﺧﺘــﺮﻋﺬرا ﭘﯿﺮه
ﺗﻤـــﻮم ﺑﺸﻪ ، ﯾﻪ ﭘﻮﻟﯽ
دﺳﺖ ﻣﻨﻮ ﻣﯿﮕﯿﺮه

ﯾﻪ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮ ﺧﻮﺷﮕﻞ
ﺧﻮدم ﺑﺮات ﻣﯿﺎرم
ﺑﺎﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﯿﺎﻣﻮ
رو ﻗﺒﺮ ﺗﻮ ﻣﯿﺬارم

ﮔﻔﺘﻢراﺳﺘﯽ ﻓﺎﻃﻤﻪ
رﻓﺘـﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺨﺖ
ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﻧﺪم ﺗﻮﮔﻮﺷﺶ
راﺿﯽ ﺷﺪش ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺖ

اونﻧﺎﻣﺰد علی ﺑﻮد
ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﯽ اﮐبرم
ﻋﯿﻨﻬﻮ دﺧﺘﺮم ﺑﻮد
ﺻﺪام ﻣﯿﮑﺮد ﻣﺎدرم

راستی ﺗﻮ زن ﮔﺮفتی؟
ﯾﺎ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﻧﺎﻣﺰدی ؟
ﮐﺎﺷﮑﯽﻣﺎدرت ﻣﯿﮕﻔﺖ
ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺑﻬﺶ ﻗﻮل ﻧﺪی

راﺳﺘﯽ ﯾﺎدم رﻓﺖ ﺑﮕﻢ
از دﺧﺘﺮم ﺑﻬﺎره
اوﻧﻢشوﻫﺮ ﮐﺮد و رﻓﺖ
ﺷﻮﻫﺮﺷﻮ دوﺳﺖ داره

ﺧﻮاستگارﮐﻪ زﯾﺎد داﺷﺖ
وﻟﯽ ﺟﻮاب ﻧﻤﯽ داد
ﻣﯿﮕﻔﺖﻋﺮوﺳﯽ ﺑﺎﺷﻪ
وﻗﺘﯽ داداﺷﻢ ﺑﯿﺎد

ﺑﺮای ازدواﺟﺶ
داﺷﺘﺶ ﺧﯿﻠﯽ دﯾﺮ ﻣﯿﺸﺪ
ﺑﻪ ﭘـﺎی ﺑﺎﺑﺎش و من
اوﻧﻢ داﺷﺖ اﺳﯿﺮ ﻣﯿﺸﺪ

ﻫﻤﺴﻨﮕـﺮ ﻋﻠﯽ ﺑﻮد
داﻣاد و ﻣﯿﮕﻢ ﻧﻨﻪ
ﺑﺮای ﻣﻦ از ﻋﻠﯽ
ﯾﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﯽ ﻣﯿﺰنه

ﻣﯿﮕﻪ ﺷﺐ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻮد
ﺗﻮ ﺧﯿﺒﺮ و ﺗﻮ ﻣﺠﻨﻮن
ﻣﯿـﻮن ﺗﯿﺮ و ﺗﺮﮐﺶ
ﺗﻮ اون ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺑﺎرون

ﯾـﻪ ﺗﺮﮐﺶ ﺧﻤﭙﺎره
ﺧﻮردهﺗﻮی ﮔﺮدﻧﺶ
دﯾﮕﻪﺗﻮ اون ﺷﻠﻮﻏﯽ
ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻧﺪﯾﺪﻧﺶ

ﻫﻤﻪاش ﭼﺮا ﺗﻮ ﺣﺮﻓﺎم
ﯾﺎد ﻋﻠﯽ ﻣﯽ اﻓﺘﻢ
ﮐﺠﺎﺑﻮدﯾﻢ ﻋﺰﯾﺰم
دﺧﺘﺮﻣﻮ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ

ﮐﻨﺎر ﺳﻔﺮه ﻋﻘﺪ
وﻗﺘﯽ اوﻧﻮ ﻧﺸﻮﻧﺪن
ﯾﺎدمﻧﻤﯿﺮه ﻫﯿﭻ وﻗﺖ
وﻗﺘﯽ ﺧﻄﺒﻪ رو ﺧﻮﻧﺪن

وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﻋﺮوس
رﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﮔﻞ ﺑﭽﯿﻨﻪ
ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ رﻓﺘﻪ
داداﺷﺸﻮ ﺑﺒﯿﻨﻪ

دوﺑﺎره و ﺳﻪ ﺑﺎره
ﺟﻠﻮی ﭼﺸﻢ داﻣﺎد
ﺗﻤﺎم ﺟﺒﻬﻪ رو ﮔﺸﺖ
ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮد و ﺟﻮاب داد

رویم ﺳﯿﺎه ﻣﺎدرم
سرت رو درد آوردم
آخ آخ ، راﺳﺘـﯽ ﺑﺒﯿﻨﻢ
ﻗﺮص ﻗﻠﺒﻤﻮ ﺧﻮردم

ﺑﻐﻀﯽ ﮐﺮد و دﺳﺘﺎی
ﻟﺮزوﻧﻮ ﮐﺮد ﺗﻮ ﮐﯿﻔﺶ
دﺳﺘﺎی ﭘﯿﻨﻪ ﺑﺴﺘﺶ
اون دﺳﺘﺎی ﺿﻌﯿﻔﺶ

دﺳﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺎ داره
آدم ﺑﺮاش ﺟﻮن ﺑﺪه
اون دﺳﺘﺎی ﺿﻌﯿﻔﺶ
که ﻋﺮﺷﻮ ﺗﮑﻮن ﻣﯿﺪه

اون دﺳﺘﺎی ﺿﻌﯿﻔﯽ
ﮐﻪ ﭘﺮﺷﺪه ز ﭘﯿﻨﻪ
اون دﺳﺘﺎی ضعیفی
ﮐﻪ ﻣﺮد آﻓﺮﯾﻨﻪ

دست ﮔﺬاﺷﺖ رو زاﻧﻮش
همون ﮐﻮه ﻋﺸﻖ و ﺻﺒﺮ
ﺑﺎﯾﺎﻋﻠﯽ ﺑﻠﻨﺪ شد
ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ از روی ﻗﺒﺮ

ﮔﻔﺖدﯾﮕﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮم
ﻗﺮص ﻫﺎﻣﻮ ﻧﺨﻮردم
ﺣـﻼل ﺑﮑﻦ ﻋﺰﯾﺰم
ﺳﺮت رو درد آوردم

ﺑﺎزمﻣﯿﺎم ﮐﻨﺎرت
ﻋﺰﯾﺰﮐﻢ ﺷﻨﯿﺪی ؟
ﺗـﻮ ﻫﻢ ﻋﯿﻦ ﺑﭽﻪ ﻣﯽ
ﺑﻮی اﮐﺒﺮو ﻣﯿﺪی

ﻫﯽ اﺷﮑﻬﺎی ﭘﯿﺮزن
زﺻﻮرﺗﺶ ﻣﯿﭽﮑﯿﺪ
دور شد از ﺳﺮ ﻗﺒﺮ
ﺳﺮ ﻗﺒﺮ اون ﺷﻬﯿﺪ

ﺷﻬﯿﺪی ﮐﻪ سکته ﮐﺮد
ﺑﺎبای ﭘﯿﺮﻣﺮدش
ﺧﻮاﻫﺮاون وﻗﺖ ﻋﻘﺪ
ﻫﻤﻪ ش ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﺮدش

اونﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﻏﯿﺮ از
ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺎدر ﻧﺪاﺷﺖ
ﺧـﻮرده ﺑﻮد تو ﮔﺮدﻧﺶ
روی ﺗﻨﺶ ﺳﺮ ﻧﺪاﺷﺖ

دﺳﺘـﻬﺎی اون ﺷﻬﯿﺪ
ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﻣﺎدرش ﺑﻮد
ﻣﺎدر ﻧﻔﻬﻤﯿﺪ اون قبر
ﻋﻠﯽ اﮐﺒﺮش ﺑﻮد

ﻣﺎدرو ﻫﻤﺮاﻫﯽ ﮐﺮد
ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻢ
غصه ﻧﺨﻮر ﻣﺎدرم
ﺗﻤﺎﻣﺸﻮ ﻣﯽ دوﻧﻢ

آی ﻗﺼﻪ ﻗﺼﻪ ﻗﺼﻪ
ﻧﻮن و ﭘﻨﯿﺮ و ﭘﺴﺘﻪ
ﺧﻮاﻫﺮی ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ
ﺳﺮ ﺳﻔﺮه ﻧﺸﺴﺘﻪ

ﯾﮏ زن ﻗﺪ ﺧﻤﯿﺪه
ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮ ﺷﮑﺴﺘﻪ
ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎی ﭘﯿﺮﻣﺮد
ﺑﮕﻢ ﺑﺎزم ﯾﺎ بسه؟