و حسرت می خورم ...

ﺩﺭﺩﻫــﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻻﯾـــﮏ ﮐﺮﺩﻧــﺪ ﻭ ﮔﻔـﺘﻨﺪ ﺯﯾﺒــﺎ ﺑـﻮﺩ . ﻧﻤــﯿﺪﺍﻧﺴـﺘﻢ ﻣﮕﺮﺩﺭﺩﻫـﻢ ﺯﯾﺒــﺎﻣﯿـﺸﻮﺩ؟ﻫــﯽ ﺭﻓــﯿــﻖ ﻣﺠـﺎﺯﯼ ﻣــﻦ ...ﻧﻮﺷـﺘﻪ ﻫــﺎﯾــﻢ ﺩﺳـﺖ ﺧـﻮﺩﻡ ﻧﯿﺴــﺖ ﺩﻟـﻢ ﻣﯿـﻨﻮﯾــﺴﺪ ﻭ ﻣــﻦ ...ﻓﻘﻂ ﻧـﮕﺎﻩ ﻣـﯽ ﮐﻨـﻢ.و حســرت مـی خــورم ﺑـﻪ ﻋــﺒﻮﺭﺭﻭﺯﻫﺎﯾﻢ ﻭﺩﻏــﺪﻏﻪ ﻫــﺎﯼ ﻓـﺮﺍﻣــﻮﺵ ﺷـﺪﻩ ﺍﻡ ...ﺷـــﺎﯾــﺪ ﺁﺭﺍﻡ ﺗـﺮﻣـﯽ ﺷــﺪﻡ ﻓﻘـﻂ ﻭ ﻓﻘـﻂ ... ﺍﮔﺮﻣﯿـﻔﻬـﻤـﯿﺪﯼ...ﺣﺮﻓﻬـﺎﯾـﻢ ﺑﻪ ﻫﻤــﯿــﻦ ﺭﺍﺣﺘـــﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧـﻮﺍﻧـﯽ ﻧـﻮﺷـﺘﻪ ﻧﺸــﺪﻩ ﺍﻧـــد ..