از من نپرس چرا دوستت دارم

از من نپرس چرا دوستت دارم
نپرس چرا دائم به تو فکر می‌کنم

مگر ابرها می‌دانند که چرا می‌بارند؟
یا رودخانه‌ها می‌دانند که چرا باید جاری باشند؟
یا مثلاً هیچ‌گاه به سرت زده از یک کوه بپرسی
چرا این‌همه سال استوار ایستاده‌ای؟!

عزیزِ من
از من نپرس چرا دوستت دارم
بگذار مثل ابر و رود و کوه
مشغول باشم به کاری که چرایش را نمی‌دانم
اما برای انجام دادنش زنده‌ام!