[غصه نخور جانماین طبیعت آدم هاست مے آینددل میبندند عاشقت میڪنندو وقتے خوب وابستہ شدے تو را میگذارند و میروند ؛آنوقت تو میمانے با یڪ دنیا آرزویے ڪہفقط " داغشان " بر دلت مانده ...]