نم

ﺧﯿــــــــﺮﻩ ﺑﻪ ﻣــــــــﺮﺩﻡ ....
ﺗﻨﻬـــﺎﯼ ﺗﻨﻬـــﺎ .....
ﻧــــﻪ ﮐﺴﯽ ﺣــــــﺎﻟـــﻢ ﺭﺍ ﻣﯿﭙﺮﺳﺪ ....
ﻧـــــﻪ ﮐﺴﯽ ﻫـــــــﻮﺍﯾﻢ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ !....
ﻋﯿـــــﺐ ﻧــــﺪﺍﺭﺩ ....
ﺳـــﺎﻟﻬـــﺎﺳﺖ ﺑـــــﻪ ﺍﯾـــﻦ ﺯﻧــــﺪﮔــﯽ ﻋـــــﺎﺩﺕ ﮐــــــﺮﺩﻩ
ﺍﻡ ....
ﺁﺷـــــﻨﺎﻫﺎﯾﻢ : ﻏــــﺮﯾــﺒﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﻫـــــﺴـــﺘﻨﺪ ....
ﮐــــﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺳﻤﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯿﺪﺍنم