عصرهای جمعه ،موهایت را ببافتو با موهای پریشان به هیچ غروبی نمی آییدرست مثل ؛شعرهای دست و پا شکسته ی منموهای باز تو همه چیز را بی قافیه میکندمخصوصا خط خطی های مراکه دیوانه ایُ دوست شان داری