خاطره حجازی

استاد بانو "خاطره حجازی"، شاعر، نویسنده‌، داستان‌نویس، پژوهشگر و فعال حقوق زنان لرستانی، در سال ۱۳۴۰ خورشیدی، در یک خانواده بروجردی در اصفهان چشم به دنیا گشود.
ایشان تا شش سالگی در اصفهان و سپس هفده سال به بروجرد مراجعت کرد و مدتی نیز به کالیفرنیا رفت و اکنون در تهران ساکن شده است.
ایشان همسر آقای "رضا منصوری" (فیزیکدان) و خواهر استاد "بنفشه حجازی"، دیگر شاعر و نویسنده‌ی بروجردی‌ست.
خانم حجازی، فارغ‌التحصیل رشته‌ی فلسفه می‌باشند، و کار نویسندگی و سرودن شعر را از سن بیست و چهار سالگی شروع کرده است، و تاکنون نزدیک به سی جلد کتاب (شعر، رمان و داستان) از وی چاپ و منتشر شده است.
اسامی برخی از مکتوبات ایشان به قرار زیر است:
زووو... (صدایی در بازی الک دولک) - اندوه زن بودن (مجموعه شعر) - تو خوبی (رمان) - اثر پروانه - مادرانه‌ها (مجموعه شعر) - نیمه‌ی پر + ایران عاشقانه (گلچینی از افسانه‌های عاشقانه ایران) - شاید رسیده باشی (مجموعه‌ای از داستان‌هایی از نویسندگان زنده) - پیش از همه‌ی تاریکی - فیزیک بی‌فیزیک - فقط پری‌ها عاشق می‌شوند - گت یعنی برو - خانم آب - بعد از حوا (مجموعه‌ای از داستان‌های عاشقانه) - مجموعه داستان‌های کلاس اول (دو جلد) - چراغ‌های رابطه - خواهش می‌کنم پیش از من نمیر - بام من (دفتری از شعرهای خاطره حجازی) - باغ آینه - در شب ابلاتی عشق - اسیر و عصیان - مکاشفه حوا - سرلشکر عشق و...


─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─


◇ نمونه‌ی شعر:
(۱)
عزیزم برگ بیدی برگ بیدی!
تو دیگه بوی ارکیده نمیدی،
چه بارونی میاد رو شر و شورت!
مگه درهارو بستی روی نورت؟
دلت میخواد بری بالا بلندی،
از اون بالا به این پایین بخندی،
چه جای شحنه و پرتاب کفشه؟
نظر تنگی خودش داغ و درفشه،
(نمی‌خوام بپذیرم سرنوشته
خدا دردو رو پیشونی نوشته)
نمی‌تونی بگی نشه قضاوت،
بزن ساز خودت، اینه شهامت
همین با هم سرودن‌ها وفاقه،
گرفتی یا نکرد حرفم افاقه؟
خودش یه وادیه اینجا که مائیم،
نفهمی سرنگون از هر دو پاییم،
نمیره تو کتم این خط خطی‌ها،
اضافه شو مث حرفی به حرفا،
بیا! اونجا وانیسا ما فقیریم،
ولی کی گفته که دستی نگیریم.