نگران سرطان وطنم

نگران سرطان وطنم!

سرطان وطن!

تو مپندار که در فکر تنم
نگران سرطان وطنم

او که بیمار شود ما همه نیز
من که بیمار شوم ، یک بدنم

وطنم از تن من خسته تر است
درک کن درد مرا از سُخنم

به تو سوگند که از غُصّه خویش
لحظه ای پیش تو من دم نزنم

من از آن یوسف گمگشته خویش
مالک بوی خوش پیرهنم

کی برون آید از این چاه وطن؟
کاش روزی که در او زنده منم !

غرب در راحت و من در صددِ
آب در هاون خود کوفتنم

من شفا می طلبم بهر وطن
نه شفای بدن خویشتنم

هرکجا جان مرا یار گزید
جسمم اما بِگُزیند وطنم

وپس از من بگذارید کمی
خاک ایران به میان کفن ام

گرچه بی شعله و بی دود رَوم
عشق تایید کند سوختنم

شعلۀ شهر فرو خفت ولی
من پی شعله بر افروختنم.

****
دریغ‌ست ایران که ویران شود

کنام پلنگان و شیران شود

همه جای جنگی سواران بدی

نشستنگه شهریاران بدی

کنون جای سختی و رنج و بلاست

نشستنگه تیزچنگ اژدهاست

کسی کز پلنگان بخوردست شیر

بدین رنج ما را بود دستگیر

کنون چاره‌ای باید انداختن

دل خویش ازین رنج پرداختن

#عشق #وطن #فردوسی #شاهنامه #ایران #ایرانی #خوزستان #ایذه #ایذه_خوزستان #شعر #ادبیات #ظلم #ستم #ظلم_در_ایران #ظلم_پایدار_نیست #زن_زندگی_آزادی #مرد_میهن_آبادی #آزادی #زندگی #فرهنگ #دین #مذهب #انسانیت #آخوند #فساد #مبارزه_با_فساد #استبداد_دینی #نه_به_اعدام #نه_به_حجاب_اجباری