باد یک آه بلند است که گاهی دم عصر

باد یک آه بلند است که گاهی دم عصر
نرم می آید و از بغض خدا می گذرد

بوی آویشن کوهیست که می آید یا
باد از خرمن موهای "رهــا" میگذرد؟

زنده رودیست پریشان، وسط پیچ و خمش
شب جدا میگذرد، شعر جدا میگذرد

چند قرنیست که یلدای من کهنه چنار
به غزل خوانی چشمان شما میگذرد

باد می آید و رخساره برافروخته است
شاید از کوچه معشوقه ی ما میگذرد...

#حامد_عسکری
دیدگاه ها (۹)

‌ ‌روزگاری ، یک تبسم ، یک نگاهخوش تر از گرمای صد آغوش بود#فر...

دل راسر شوقیاگرم هستتو آنی ..#حمید_رها

مخواه مثل تو از عاشقی بشویم دست!کسی که مثل تو باشد، کجا شبیه...

آدمی را تا نفس باقیست باید سوختن پاس مطلب آتشی داده ست در چن...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط