در یکی از روزهای سالگی ات

در یکی از روزهای ۵۰ سالگی ات
در حالی که در ایوان نشسته ای
یاد من خواهی افتاد ‌
به من فکر خواهی کرد
به منی که عشق هیجده سالگی ات بودم
به منی‌ که تمام اولین های دنیا را باهم‌ تجربه کردیم
منی که عاشقانه دوستت داشتم
و بعد؛
بعد به عکس دونفره روی دیوار نگاه میکنی
کسی که کنارت هست من نیستم ...
آنروز میفهمی که بعد رفتنت تمام لحظه های من‌
تمام دنیای من
همان عکس دو نفره ای شد که با تو داشتم؛
حسرت آنروزت چند؟