کاش سوره ای به اسم پدر بود

کاش سوره ای به اسم پدر بود
که اینگونه آغاز شود:
قسم بر پینه دستانت ، که بوی نان میدهد.
قسم بر بغض فرو خرده ات که شانه ی کوه را لرزاند.
و قسم بر غربتت، وقتی هیچ بهشتی زیر پایت نیست.