چه کیفی می دهددوست داشتن تو

چه کیفی می دهد،دوست داشتنِ تو...
وقتی ندانی و دوستت بدارم...
وقتی ندانی و تماشایت کنم...
چه کیفی می دهد دوست داشتنِ تو...
وقتی هر روز تمام راه را به شوق دیدن روی ماهت قدم بزنم!
چه کیفی می دهد وقتی یک روز بی هوا از راه برسی،به چشم های همیشه عاشقم خیره شوی بگویی:
گاهی نگاه،بهتر از هزاران دوستت دارم این زمانه است...
گاهی چشم ها،چیزهایی را به ما می فهمانندکه زبان از گفتنشان عاجز است...
گاهی دلت می خواهد بگویی،اما شرم میکنی از گفتنش!
چه کیفی می دهد عاشقِ تو بودن،وقتی اینگونه دوست داشتن را به من آموختی...