دم و دی د م و م د را

، ﻣﻦ ﻧﺒﻮدم و ﺗﻮ ﺑﻮدی ، ﺑﻮد ﺷﺪم و ﺗﻮ ﺗﻤﺎم ﺑﻮدﻧﺖ را ﺑﻪ ﭘﺎﯾﻢ رﯾﺨﺘﯽ ، ﺣﺎﻻ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﻮدﻧﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ . ﻫﺮ روز، ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ، ﻫﺮ آن و دم ﺑﻪ دم ﻫﺴﺘﯽ ... ، ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ آﻧﻘﺪر ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻤﺖ ،ﺑﺒﺨﺶ ﺗﻤﺎم ﻧﺎداﻧﯿﻬﺎ و ﻧﻔﻬﻤﯽ ﻫﺎ و ﮐﺞ ﻓﻬﻤﯽ ﻫﺎﯾﻢ را . اﻋﺘﺮاض ﻫﺎ و درﺷﺘﯿﻬﺎﯾﻢ را ، و ﻫﺮ آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ آزارت داد ، دﺳﺘﺎﻧﺖ را ﻣﯽ ﺑﻮﺳﻢ و ﭘﯿﺸﺎﻧﯿﺖ را ، ﮐﻪ ﭼﺮاغ راﻩ زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺑﻮدی و ﻫﺴﺘﯽ و ﺧﻮاﻫﯽ ﺑﻮد . ﺧﺎک ﭘﺎﯾﺖ ﻫﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﻫﺴﺖ و ﻧﯿﺴﺖ ﻫﺴﺖ . ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﺷﺮاﻓﺘﺖ ﻣﯽ اﯾﺴﺘﻢ و ﺗﻌﻈﯿﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ