هر که گفته فراموش می شود

ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻌﺪ ..
ﻗـﺮﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﺗﻔﺎﻗـﯽ ﺑﯿﻮﻓﺘﺪ !
ﻧﻪ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻏﻠﺖ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ ...
ﻧﻪ ﺳﺮ ﮐﺴﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﻧﮕﻪ ﻣﯿﺪﺍﺭﻡ !
ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻌﺪ ...
ﻣﻦ ﺩﺭ ﮔـﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺩﺭ ﯾﮏﺧﯿﺎﺑﺎﻥ
ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺟﯿﺐ، ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﮑﻨﻢ ...
ﻭ ﻣﺪﺍﻡ ﯾﮏ ﺁﻫﻨﮓ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﺯﻣﺰﻣﻪ !
ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻌﺪ ...
ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ
ﻋﺼﺒﯽ ، ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﻭ ﯾﺦ !
ﯾﺦ ﺗﺮ ﺍﺯﻫﺮﻣﻮﻗﻊ !
ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻌﺪ ...
ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻣﻦ ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﻣﯿﻮﻓﺘﻢ !
ﻭ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﮐﺠﺎﯾﯽ ...
ﭼﻪ ﻣﯿﺨﻮﺭﯼ ...
ﭼﻪ ﻣﯿﭙﻮﺷﯽ ...
ﻭ ﺑﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ " ﻫﻢ ﻋﺷﻖ " ﺷﺪﻩ ﺍﯼ !
ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻌﺪ ...
ﻣﻦ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﻢ !
ﭼﻮﻥ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺭﺍ ...
ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﺗﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺷﺖ !
ﻭ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﯽ ﺷﮏ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ
ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﻦ ...
ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ...
هر که گفته فــــــراموش می شود!
دروغ گفته است!
بهانه آورده است!
تا شاید خودش را دلداری دهد!
فـــــــراموش نمی شود!
تا ابـــــد مــــی ماند!
حتی اگر متنفر شوی!
بِبُری!
دور شوی!
سایه اش را با تیر بزنــــی!
بــــاز هم هست!
یـــک جـــایـــی تـــو را پرت مـی کند
به تمـــامِ خـــــاطــــــراتِ خـــوب...
به خنده ها و اخم هایش...
علی اذر***