پارت۱

زندگی اصلا راحت نمیگذشت.
بخواطر یه نفر تمام خانواده مو از دست دادم.
امروز هم اخرین روز دبیرستان تموم شد.
بلاخره دارم میرم دانشگاه ولی...با کدوم پول؟
اخه من کیو دارم که بخاطرم پول دانشگاه رو بده؟
معلومه هیچ کس.
من نزدیک یک ساله که دارم جایی کار میکنم تا شاید بتونم با پس اندازم پول دانشگاه رو بدم.
بزور منو اونجا استخدام کردن،چون زیر سن قانونی بودم.
من تازه یکماهه ۱۸سالم شده ولی اصلا احساس یه ادم ۱۸ساله رو ندارم.از هیچ لحاظی کم ندارم.
هوش،درک،فهم،زیبایی،بدن،مو،پوست و.... هیچی.ولی توی این همه مدت حتی با کسی دوست هم نبودم چه برسه به دوست پسر.البته نه فقط پسر،حتی تابحال با هیچ دختری هم دوست نبودم.
راستی ...یادم رفت از خودم بگم.اسم من رزه.۱۸ سالمه و در رشته ی انسانی تحصیل میکنم.از لحاظ ضاهری قدم ۱۵۵،چشم تیله ای،دماغ متناسب با صورتم،لب متوسط،پوستم سفیده و رنگ موهامم مشکی پر کلاغیه.وقتی ۱۲ سالم بود بابام فوت کردو مادرم با یهشخص دیگه ازدواج کرد که اون به من تهمت اینکه با کسی تو رابطه بودم زد و بخواطر همین مادرم حرف اونو باور کرد و منو از خونه انداخت بیرون و من از ۱۶ سالگی با پول خودم کار کردم و خونه و وسایلاشو خریدم.توی اون مدتی هم که خونه نداشتم(تقریبا۱سال)
خونه مادر بزرگم موندم و بعد مستقل شدم.