ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺑﭙﻮﺷﯽ ﺭﺥ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻗﻤﺮﺕ
ﺗﺎ ﭼﻮ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻧﺒﯿﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺑﺎﻡ ﻭ ﺩﺭﺕ
ﺟﺮﻡ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺩ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻮﯾﺶ
ﮔﺮ ﺩﺭ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﺑﺮﻭﺩ ﺩﻝ ﺯ ﺑﺮﺕ
ﻫﯿﭻ ﭘﯿﺮﺍﯾﻪ ﺯﯾﺎﺩﺕ ﻧﮑﻨﺪ ﺣﺴﻦ ﺗﻮ ﺭﺍ
ﻫﯿﭻ ﻣﺸﺎﻃﻪ ﻧﯿﺎﺭﺍﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺑﺘﺮﺕ
ﺑﺎﺭﻫﺎ ﮔﻔﺘﻪﺍﻡ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﯼ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻣﻨﻤﺎﯼ
ﺗﺎ ﺗﺄﻣﻞ ﻧﮑﻨﺪ ﺩﯾﺪﻩ ﻫﺮ ﺑﯽ ﺑﺼﺮﺕ
ﺑﺎﺯﮔﻮﯾﻢ ﻧﻪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻭ ﻣﻌﻨﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍﺳﺖ
ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﻣﮕﺮ ﺍﻫﻞ ﻧﻈﺮﺕ