تو همان دوست داشتنی هستی

تو همان دوست داشتنی هستی
که هر صبح دلم به هرم نفسهایت،
شکوفه می دهد
و دستانم سبز می شود از یادت
مرا بنواز با تصنیف لبهایت
ببر تا پرواز کبوتران،
تا غوغای سپید یاس ها،
روشنی بریز در چشم جهان
شُکر که صبح است و
طلوعی و یادِ یاری...!