بسم رب الشهداء

بسم رب الشهداء...



همسر بزرگوار شهید میثم مدواری

ﺩﻟﯿﻞ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺷﻬﺮﺑﺎﻧﻮ ﻭ ﻣﯿﺜﻢ ﺷﻬﯿﺪﺍن اند. ﺑﺎ ﻛﺎﺭﻭﺍﻥ ﺭﺍﻫﯿﺎﻥ ﻧﻮﺭ، ﺭﺍﻫﯽ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺩﻟﺪﺍﺩﮔﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﯾﻜﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﺘﻤﺪﺍﻥ ﻣﺤﻠﻪ ﻭﯾﻼﺷﻬﺮ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻥ ﮔﺮﻩ ﺯﺩﻧﺪ...

ﺷﻬﺮﺑﺎﻧﻮ ﺳﻠﯿﻤﺎﻧﯽ، ﻫﻤﺴﺮ ﺻﺒﻮﺭ ﺷﻬﯿﺪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦﺑﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: ‏«ﺭﻭﺯﯼ ﻛﻪ ﻣﯿﺜﻢ ﺑﺎ ﻣﻌﺘﻤﺪ ﻣﺤﻠﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﺁﻣﺪ، ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﺸﺪﻧﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ...

ﺑﺎ ﭼﻬﺮﻩ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﻛﺮﺩ. ﻫﻨﻮﺯ ﺻﺪﺍﯼ ﻣﯿﺜﻢ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻢ ﻃﻨﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﺍﺳﺖ...

ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺷﻬﯿﺪﺵ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۶۵ ﺗﺮﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻛﺮﺩ ﻭ گفت:‌ «ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽﺍﺵ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻫﺴﺘﻨﺪ.»
ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﻟﺒﺎﺳﺶ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ‏«ﻣﻨﻢ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﺗﻨﻢ ﻭ ﻛﻮﻟﻪ ﭘﺸﺘﯽﺍﻡ!»
گفت: «ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺳﻔﺮﻡ.»...

ﻣﯽﮔﻔﺖ ﻭ ﺻﺪﺍﯾﺶ ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﺤﻮ ﻣﯽﺷﺪ.
ﯾﺎﺩ ﺳﻔﺮﻡ ﺑﻪ ﻧﺠﻒ ﻭ ﻛﺮﺑﻼ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ. ﺭﻭﺯﯼ ﻛﻪ ﯾﻜﯽ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻛﺎﺭﻭﺍﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ: «۲ﺭﻛﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﻛﻦ.»
ﻭ ﻣﻦ ﻣﯿﺜﻢ ﺭﺍ ﺁﺭﺯﻭ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ. ﻣﺮﺩﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ، ﺑﺎ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ، ﺧﻮﺵ ﺻﺪﺍ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻣﻌﻈﻢ ﺷﻬﺪﺍ.»...

ﻭ ﺍﯾﻦﮔﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﺘﺮﻛﺸﺎﻥ، ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﺠﻤﻼﺕ، ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺯﻣﯿﻦ ۴۵ ﻣﺘﺮﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺪﺭﯼ ﺷﻬﯿﺪ ﺩﺭ ﻭﯾﻼﺷﻬﺮ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ...

ادامه دارد...


شهادت جامونده هاصلوات...