همیشه با خود فکر می کردم

همیشه با خود فکر می کردم
عشق یعنی نهایت خوشحالی
یک حس عالی و سرشار از هیجان
مثل تِرن های شهر بازی های بزرگ
دیگر این جمله را باور کرده بودم.
هر که عشق را لمس کرد؛
بی نیاز از دنیاست..
در این حدی که از عشق شنیده بودم
دیگر برایم انگار خدا شده بود....

اما...
عشق را که لمس کردم
رشته هایم پنبه شد...
آری
عشق زیباست؛
نهایت خوشحالیست ؛
اصن دنیای دیگر است
اما
زیبایی دارد همانند
زیبای عروسک موزیکال
پشت ویترین مغازه لوکس
که رهگذران را به وجد می آورد...
عشق بی نیازی می اورد از دنیا و انسان ها .
اما نیاز به خالق عشق هم می آورد
آواز عشق خوش است همانند موج اف ام رادیو....

عاشق که می شوی...