من با نشانههای تو زندگی میکنم

من با "نشانه‌های تو" زندگی می‌کنم
همین نشانه‌های کوچکی که کسی نمی‌بیند!
همین گل‌های اردیبهشت که من دوستشان دارم و خوش دارم خیال کنم تو برای من تک تکشان را کاشته‌ای!
همین باران‌های گاه و بیگاه که احتمال می‌دهم به دعای تو برای دلِ منِ عاشقِ باران است!
همین اتاق که سال‌هاست به اسمِ توست بس که از تو برایش گفته‌ام و عکست را و شعرهایت را به دیوارهایش زده‌ام!
همین اتاقی که خیالت هرشب درش میخوابد و همین لاکی که فکر میکنم رنگش را دوست داشته باشی و همین گردنبندی که از طرفِ تو برای خودم خریده‌ام!
من برای زندگیِ هرروزم همین نشانه‌ها و خیالات را دارم...
که شاید خیلی‌ها خیال کنند من همینش را هم ندارم...
ولی کسی چه میفهمد دارایی‌های من بزرگ‌تر از این حرف‌هاست؟
چون
فقط
من
تو
را
اینگونه
عجیب
دوستت
دارم
و دارا ترینم
و خوشبخت‌ترین علیرضای من