همیشه آدمایی رو که دوس داشتم از دست دادم

همیشه آدمایی رو که دوس داشتم از دست دادم !
نمیدونم چرا ولی همیشه قصشون که به نصفه ی راه میرسید تموم میشدن !
من یهو توی یه بازه زمانی آدمای عادت شده ی زندگیمو از دادم !
میدونی؟!
یه وقتایی ترس از دست دادنه اینقدر بهم فشار میاورد که ترسام از گوشام میزد بیرون .. !
تو من آدمی نفس میکشه که خستس از این ترس ول کردنه ، ترس تموم شدنه ، ترس تنهاتر شدنه ، ترس نداشتن و نتونستن و نرسیدنه !
من از این آدمه ساخته شده ی ترسو که پر از حس از دست دادنه و نمیدونه تا کی باید تو اختلالات ذهنیش گم بشه ، حالم بهم میخوره !
یه روانشناسی میگفت واسه از دست ندادن کبیرتای بیخطرت رها کن ، آدما یه وقتایی دوست دارن باشن ولی خستن ...!همین! #بط
دیدگاه ها (۱)

دلبری که جان فرسودی از ما ، روزت مبارک !دوست دارم ! #دال

لحظه های آخر سال شده !تموم شد 360 روزی که خوب و بد و دل گرفت...

یادم باشد این روزها که گذشت، یک بار برایت از این بگویم که من...

فراتر از مدرسه

آرامش در برزخ

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط