همیشه اردیبعشق با عطرهای وسوسه انگیزش می رسد

همیشه اُردیبعشق با عطرهای وسوسه انگیزش، می رسد
انگار خود خود بهشت، پرده از صورتش باز کرده
بوسه های داغ مانده در فروردین را
لا به لای شکوفه هایش به هر کسی تقدیم می کندُ
آرام آرام نزدیک می شود
آخ که هر کاری کنی، هر مدل نگاهت را پنهان کنی
نمی توانی عشق را لا به لای کوچه چشمانت قایم کنی
دستت برای هر کسی رو می شود
می فهمند عاشقی
عشق جان، هم من، هم خود خود تو می دانیم
که در این ماه، همه چیز دو نفره می چسبد
حتی غروب جمعهُ روزهای شنبه
وای اردیبعشق جان، امروز که صدای پایت از لابه لای
تقویمم شنیده می شد
هوس سفر کردم همراه با یار، مهربانِ دوست داشتنی ام
با کوله ای پُر از بوسه هایی به طعم تو
طعم شکوفهُ بهشت
کاش می شد این حسُ حال خوب را
این ماه دوست داشتنی را
آنقدر می کشیدیم که حداقل خودش یک فصل می شد
یک ماه برای اردیبعشق خیلی کم است، خیلی.

#محمدامین_تیمورزاده
دیدگاه ها (۱)

اردیبهشت راباتو که باشممی شوداردیبعشق...#مهران_قدیری

توی ایستگاه مترو داشتم از این شعر عکس میگرفتمکه یک آقای میان...

اردیبهشت، فقط حالاست که آدم بی بهانه دلش عاشقی میخواهد ...که...

نمیشودکه در کوچه های ” اردیبهشت “تنها قدم زد !خودت را زود ب...

چند ده سال بعد شده. تنها در ساحل خلوت نوشهر قدم می زنی. با خ...

#غمنامه‌ای‌برای‌طُ...گاهی شعر میخوانم ولی چه سود در خاطرم نم...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط