ی

ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ،
ﻗﻠﺐِ ﻫﺮﮐﺲ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ یِ ﻣُﺸﺖِ،
ﮔﺮﻩ ﮐﺮﺩهﺍﺵ است،
ﻣُﺸﺖ میﮐﻨﻢ ،
ﺧﯿﺮﻩ ﻣﯽﺷﻮﻡ،
ﺑﻪ انگشت‌هایِ ﮔﺮﻩ ﺧﻮﺭﺩﻩﺍﻡ"
ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺍ میﭼﺮﺧﺎﻧﻢ،
وﺩﻭﺭ ﺗﺎ ﺩﻭﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﻢ،
ﭼﻘﺪﺭ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ﻧَﺤﯿﻒ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻗﻠﺒﻢ !
ﺩﺭ ﻋﺠﺒﻢ،
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﭼﮏِ ﻧﺤﯿﻒ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﻡ ﺁﻭﺭﺩﻩ"
ﻭﻗﺘﯽ ﺗﻨﮓ ﻣﯽﺷﻮﺩ،
می‌خواهم ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻬﻢ ﺑﺪﻭﺯﻡ،
ﻭقتی ﻣﯽﺷﮑﻨﺪ،
ﭼﻨﮓ ﻣﯽ‌ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﺑﻪ ﮔﻠﻮﯾﻢ،
نفسم راسخت میکند،
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ می‌خواهد ﻭ نمی‌تواند،
ﻣﻮﺝ ﻣﻮﺝ ﺍﺷﮏ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺪ ﺳﺮﺍﻍ چشم‌هایم:")
ﺩﺭ ﻋﺠﺒﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﭼﮏِ ﻧﺤﯿﻒ !